پایان نامه تدوین برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه یادگیری زایشی و تعیین اثربخشی آن بر افزایش خودتنظیمی،

فراهم کردن محیط مناسب برای رشد همه جانبه و تربیت افرادی مسئول و کارآمد در زندگی فردی و اجتماعی از اهداف هر نظام آموزشی است و از آنجا که دانشآموزان مهمترین رکن این نظام هستند، سیستم های آموزشی امکانات و نیروهای خود را بسیج میکنند تا بتواند متناسب با نیازهای روز، شرایط رشد و شکوفایی استعدادها و پرورش مهارتهای مورد نیاز را فراهم آورند.
یکی از مهمترین اهداف آموزشی، پرورش دانش آموزانی است که توانایی هدایت و تنظیم یادگیری خود را داشته باشند. در دهه های اخیر توجه به استقلال و خودتنظیمی فرد در فرایند یادگیری به یکی از محورهای اساسی تعلیم و تربیت تبدیل شده و مطالعات متعددی در جهت بازشناسی راه های تحقق آن صورت گرفته است. خودتنظیمی سازه ای مهم در فرایند آموزش و یادگیری است و متمرکز بر روشی است که در آن یادگیرنده، یادگیری خود را آغاز کرده، آن را مورد بازبینی قرار داده و کنترل می کند. از دیگر اهداف نظامهای آموزشی که توجه پژوهشگران تعلیم و تربیت را به خود جلب نموده مفهوم درگیری تحصیلی است. پژوهش ها نشان میدهد، اگر بتوان دانش آموزان را هر چه بیشتر درگیر مسائل تحصیلی و تکالیف یادگیری کرد، بیشتر می توان به موفقیت تحصیلی آنان امیدوار بود (لینن برینک و پنتریچ، 2003). پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز به عنوان یک شاخص مهم برای ارزیابی نظام های آموزشی و موفقیت در فعالیت های علمی، همواره مورد توجه دست اندرکاران نظام آموزش و پرورش بوده است. به عبارتی پیشرفت تحصیلی همواره برای معلمان، دانش آموزان، والدین و محققان تربیتی حائز اهمیت بوده است.
انگیزه تحقق اهداف فوق و بسیاری از اهداف دیگر، نظام های آموزشی، محققان و معلمان را بر آن داشته است که همواره در پی یافتن بهترین روش های آموزشی و یادگیری باشند تا بدین گونه شرایط را برای رشد و شکوفایی هر چه بیشتر دانش آموزان فراهم کنند و در بستر ایجاد شده دانش آموزانی داشته باشند که نه تنها مطالب ارائه شده در کالس درس را به خوبی میفهمند، بلکه در امور تحصیلی خود نیز خودانگیخته، فعال، علاقه مند و موفق باشند.
مرور ادبیات نظری و پژوهشی نشان می دهد، محیط های آموزشی و یادگیری نقش مهمی در نیل به اهداف فوق دارند. پرورش مهارت خودتنظیمی نیازمند فراهم کردن محیطی است که افراد بتوانند مسئولیت یادگیری خود را بر عهده بگیرند. چرا که یادگیری خودتنظیم فرایندی است فعال و خود رهنمون که یادگیرنده، شناخت، انگیزش، رفتار و محیط خود را در جهت پیشبرد اهداف خود کنترل و تنطیم میکند(کولو ولوونیس، گوداس و درمیتزاکی، 2011). همچنین درگیری تحصیلی دانش آموزان نیز نیازمند محیطی است که در آن توجه دانشآموز جلب شده و بستری فراهم آید که او انرژی خود را برای انجام و اتمام تکلیف بسیج کرده و تا پایان تکلیف همچنان انرژی خود را حفظ کند )اسکلکتی، 2005) و در نهایت اگر محیط آموزش و یادگیری مناسبی فراهم شود یادگیری معنادار و پیشرفت تحصیلی که یکی از شاخص های مهم ارزیابی آموزش و پرورش و عاملی مهم در پیشرفت کشورهاست نیز محقق خواهد شد